Naaiatelier Tastbare Herinneringen

Op mijn 40e gebeurde het ondenkbare. Op 3 november 2017 overleed mijn man Ferdy plotseling tijdens een operatie. Mijn wereld stortte in. Hoe nu verder.

Voor Ferdy’s overlijden was ik werkzaam in het basisonderwijs maar ik merkte dat dit alleen mij geen voldoening meer bracht. Ik wilde mijn leven een andere richting geven. Ik wilde iets doen met alles wat ik had meegemaakt.

Toevallig kwam ik op internet voorbeelden tegen van kleding verwerkt in een tastbare herinnering en daar wilde ik zelf iets mee gaan doen. Ik had zelf geen ervaring maar heb handwerken wel altijd leuk gevonden.

Ik ben zelf naailes gaan volgen en ben Ferdy’s kleding gaan verwerken in allerlei projecten. Het verwerken van Ferdy’s kleding in tastbare herinneringen werkte voor mij helend en troostend. Door het verwerken van de kleding en het zien van de eindresultaten, kwamen herinneringen naar boven en kan ik ze een mooie plek geven. Zo houd ik zijn herinnering voor mij levend.

Ik vind het een uitdaging om met stoffen te werken. Er iets moois van te maken en anderen blij, ontroerd en/of dankbaar te maken. Ik hoop anderen te kunnen helpen in hun rouwproces door een dierbaar aandenken te maken.

Liesbeth van Merrien